1) Sprawdzić, czy korzystamy z WEJŚCIA a nie WYJŚCIA :P 2) Sprawdzić, czy przypadkiem nie jest włączona funkcja "Mute". 3) Skontaktować się z pomocą producenta.

Jeśli posiadamy dobrej jakości zintegrowaną kartę dźwiękową (co jest raczej rzadkością), możemy skorzystać ze standardowego złącza typu jack. Inną możliwością jest zakup głośników podłączanych przez USB, które posiadają osobny układ dźwiękowy, który prawdopodobnie zapewnia wyższą jakość przetwarzania niż układ OEM-owy. Ponadto zamiast dwóch konwersji C/A -> A/C (A - sygnał analogowy; C - cyfrowy), będziemy mieć do czynienia z pojedynczą konwersją C/A, dokonywaną przez same głośniki. Im więcej konwersji, tym bardziej ucierpi na tym jakość odtwarzanego dźwięku. Istnieje również możliwość przesyłania cyfrowego sygnału bezpośrednio z komputera, np. po łączu Bluetooth lub Wi-Fi do specjalnego adaptera, podpiętego bezpośrednio do głośników (lub z pominięciem adaptera, jeśli głośniki dysponują odpowiednią metodą łączności). Efekt będzie podobny do opisanego wyżej, z tym, że zyskujemy bezprzewodowość. Audiofil może zakupić specjalną, zewnętrzną kartę dźwiękową lub tzw. DAC (Digital to Audio Converter) wysokiej jakości. Są to kosztowne zabawki dla tych, którzy twierdzą, że potrafią wychwycić pojedyncze nuty melodii ;)

HUB USB!

Takie działanie jest szczególnie niebezpieczne dla baterii!

Przewagą dysku SSD nad HDD są przede wszystkim: 1) prędkość dostępu do danych (odczyt - zapis) 2) wysoka trwałość związana z brakiem części mechanicznych Tradycyjne dyski HDD, wykorzystujące talerze magnetyczne, wygrywają "jedynie" korzystniejszym stosunkiem pojemność/cena. Jakie płyną stąd wnioski? Najlepiej kup komputer z tańszym dyskiem SSD o pojemności 128-256 GB, na którym zainstalujesz system i oprogramowanie ORAZ DODATKOWO z pojemnym dyskiem HDD (minimum 1 TB), na którym będziesz trzymał "dane", takie jak filmy w HD czy muzykę. Jeśli nie stać Cię na takie rozwiązanie, możesz pomyśleć o dysku SSD oraz zewnętrznym dysku twardym HDD (1 TB dostaniesz już za 200-300 zł). Ewentualnie możesz skorzystać z tzw. dysków hybrydowych SSHD, które starają się (i całkiem dobrze im to wychodzi!) łączyć zalety obu omawianych rozwiązań.

Ponownie, wszystko zależy od osobistych preferencji i potrzeb. Niezależnie od systemu, zalecam wyszukiwanie aplikacji typu lightweight, tzn. "lekkostrawnych" dla naszego komputera (mało obciążających). Istnieje wiele wspaniałych stron, na których można poznać opinie setek użytkowników odnośnie danego programu; taki statystyczny przegląd pozwala nam na wybór najbardziej optymalnych, przetestowanych rozwiązań. Niektóre programy, które polecam użytkownikom Windows (jeśli nie zaznaczono inaczej, posiadają swoje odpowiedniki na systemach Linux i MacOS) - WSZYSTKIE SĄ CAŁKOWICIE DARMOWE; w przypadku niektórych jest to oprogramowanie typu Open Source, a więc osoby, które kodują, mogą zajrzeć do kodu, wnieść własne poprawki etc. - świetna zabawa: Obróbka grafiki 2D: Paint.NET - prosta (tylko Windows); GIMP - zaawansowana, na poziomie Photoshopa Grafika 3D: Blender Multimedia: VLC - kombajn, ale lekki; Foobar (Windows) - minimalistyczny odtwarzacz muzyczny Praca biurowa: Libre Office - wystarczający do użytku domowego pakiet biurowy, darmowy odpowiednik Microsoft Office; dokumenty online (Office Online, Google Docs) Czytnik PDF: PDF X-Change Viewer (Windows) Klient poczty: Mozilla Thunderbird - zupełnie inna kultura pracy z pocztą! Przeglądarka internetowa: Opera (wiem, że ciężko odzwyczaić się od Chrome...) Torrenty: uTorrent (Windows; pamiętajcie, żeby używać tego tylko w legalnych celach ;) Komunikacja: Google Hangouts, Skype (najlepiej wersja Online) Dyski w chmurze: Dropbox, OneDrive, Google Drive

Wybór nie jest jednoznaczny i w dużej mierze zależy od osobistych preferencji. Ja zawsze zalecam w takich wypadkach poznać niuanse konkretnych rozwiązań, np. oglądając wideorecenzje na portalu YouTube bądź czytając tradycyjne testy w Internecie bądź prasie branżowej. Jednak ogólna wskazówką, którą bym się kierował, jest to, że system Windows zapewni nam większą produktywność, jest bardziej nastawiony na pracę niż rozrywkę. Mocną kartą przetargową jest tu chociażby fakt, że w wielu przypadkach klient gratis otrzymuje pakiet biurowy Office. Poza tym, wiele znanych i lubianych aplikacji z desktopowych wersji systemu jest dostępnych również i tu. System Android jest właściwie taki sam, jak w przypadku wersji na smartfony: jego funkcjonalność można rozszerzać prawie w nieskończoność poprzez liczne aplikacje. Ale, podobnie jak tam, i tu ich jakość w wielu przypadkach pozostawia sporo do życzenia... Choć oczywiście zdarzają się perełki.

Jeśli chodzi o streaming to polecam: Spotify WiMP (tryb Hi-Fi!!) Deezer Nokia Music (Windows Phone)

Problem dotyczy możliwości uszkodzenia dysku HDD przy "ześlizgnięciu się" głowicy odczytującej na talerz magnetyczny i w efekcie jego porysowania. Jeśli posiadasz dysk HDD, bezwzględnie zapewnij brak jego pracy w trakcie transportu - czyli uśpij laptopa. Jeśli korzystasz z dysku SSD, jest to bez znaczenia, ponieważ nie posiada on ruchomych części, które mogłyby spowodować uszkodzenia w trakcie transportu.

Możemy wykorzystać złącze HDMI, które jest w niemalże każdym laptopie (oraz innych urządzeniach mobilnych, w wersji mini, wymagającej specjalnej przejściówki), podłączając komputer bezpośrednio do telewizora kablem HDMI. Oprócz domyślnego klonowania wyświetlacza, możemy wykorzystać bardziej zaawansowane opcje, np. pulpit rozszerzony, kiedy oba monitory ze sobą współpracują (jeden jest przedłużeniem drugiego w pewnej kombinacji przestrzennej). Istnieją również inne rozwiązania, jak standard bezprzewodowy DLNA oraz inne, mniej popularne złącza (np przestarzałe DVI, nowoczesne DisplayPort).

Najwygodniej poprzez Bluetooth. Najłatwiej poprzez USB lub specjalne złącze producenta (szczególnie często stosowane w przypadku tabletów z Windowsem).

Jak najbardziej, zazwyczaj działają one w kombinacji z klawiszem funkcyjnym (Fn, często oznaczany czcionką o specyficznym kolorze, np. niebieskim - podobnie jak wszystkie "współpracujące" z nim klawisze). Wśród takich właśnie współpracujących klawiszy powinniśmy znaleźć grafikę sugerującą zamierzone działanie, w tym przypadku np. mniejsze i większe "słońce".

Przycisk NumLock w okolicach klawiatury numerycznej.

Proste zasady, dzięki którym mój 4-letni laptop posiada charakterystykę pracy na baterii odpowiadającą 90% stanu nowości: 1) Unikać gwałtownych zmian termicznych i ekstermów termalnych. 2) Korzystać z baterii tylko wtedy, gdy to konieczne (np. w podróży, a nie siedząc w domu, przy biurku; wtedy WYJMUJEMY BATERIĘ - najlepiej naładowaną do pełna - i działamy podłączeni bezpośrednio do gniazdka zasilającego). 3) Wykorzystywać pełne cykle ładowania/rozładowywania (czyli maksymalnie wyładować i dopiero ładować - maksymalnie tzn. kiedy dostaniemy odpowiednie powiadomienie ze strony systemu). 4) NIE PRÓBOWAĆ WŁĄCZAĆ LAPTOPA, KIEDY JUŻ "PADNIE" - nie ma bardziej niszczących akumulator praktyk.

Instalujemy tzw. bootloadera, czyli program, który z poziomu BIOSu (tuż po sprawdzeniu funkcjonalności podstawowych podsystemów), pozwala nam wybrać, jaki system ma załadować z dysku twardego. Przykładem bootloadera może być GRUB. Opcja ta jest szczególnie popularna wśród Linuksiarzy, którzy z jakichś powodów (najczęściej braku dostępności pewnych specjalistycznych aplikacji, z których są zmuszeni korzystać zawodowo) muszą korzystać z systemów z rodziny Windows (bądź Mac). Jednak przy obecnych mocach obliczeniowych komputerów osobistych, w takich przypadkach zalecałbym skorzystanie z maszyny wirtualnej, która pozwoli nam uzyskać identyczną funkcjonalność, bez konieczności korzystania z bootloadera i niejako "fizycznej" koegzystencji systemów (VM pozwala na koegzystencję "wirtualną", tzn. uruchamianie jednego systemu wewnątrz innego; z tej opcji często korzystają programiści, prowadząc różne projekty w różnych wirtualnych maszynach, o różnych konfiguracjach oprogramowania). Często osoby, które chcą przetestować nowy OS decydują się na tzw. dual boot (wykorzystanie bootloadera do uruchamiania dwóch systemów na jednej maszynie). Takim osobom zalecam skorzystanie z tzw. Live CD/DVD, czyli systemu ładowanego do pamięci RAM, co pozwala uniknąć instalacji OSa na dysku twardym. Jest to również mniej czasochłonne i nie wprowadza żadnych zmian do naszego komputera.

Android: Ustawienia sieci -> Hotspot -> Punkt WiFi iOS: Ustawienia -> Sieć komórkowa -> Hotspot osobisty Pamiętaj, aby mieć aktywną sieć komórkową!