Tak samo jak Windowsa w przypadku wersji typu; Ubuntu, ustawiamy bootowanie z płyty i instalujemy lub można za pomocą programów ISO na Win.

Linuksa instalujemy tak samo jak Windowsa : ustawiamy bootowanie z płyty w biosie i instalujemy system na dysku naszego laptopa.

W taki sam sposób, jak Windows lub inny.
Wkładamy płytę do napędu (wybieramy start z napędu DVD) - wcześniej pobieramy obraz ISO i wypalamy na płycie (jeżeli nie mamy gotowej płyty CD/DVD.

Jeżeli nie mamy napędu lub chcemy zrobić instalację z urządzenia USB - korzystamy z programu na Windows "UNetbootin" (możemy wybrać język PL) - pobieramy obraz ISO dowolnej dystrybucji Linuxa, następnie wybieramy napęd USB (Pendrive) z którego wystartować system. Jeżeli mamy dwa systemy pojawi się nam Linuxowy "bootloader/bootmeneger" GRUB lub LiLO - w którym będziemy mogli wybrać jaki chcemy uruchomić w tej chwili system.

Za pomocą programu UNetbootin.

Instalację Linuxa (najpopularniejszego) Ubuntu przeprowadzamy podobnie, jak inne systemy, najlepiej zerknąć na stronę: http://start.ubuntu.pl/installing.html jest tam krok po kroku opisana instalacja systemu Linux (w tym przypadku Ubuntu).

Ściągnąć odpowiedni system Linux i zainstalować stosując się do kroków podanych podczas instalacji.

Na jakilinux.pl można dopasować do siebie odpowiedniego Linuxa

Podobnie jak system Windows, natomiast trzeba się zapoznać trochę ze strukturą katalogów i partycją SWAP, jeżeli mamy mało pamięci RAM.

Zainstalować z dysku instalacyjnego.

Przygotować dysk instalacyjny, zainstalować po włączeniu komputera, przed uruchomieniem systemu.

Pobierając obraz płyty, nagrywając go na płytę i wkładając do napędu przy uruchamianiu systemu.

Z płytki instalacyjnej.

Nabardziej przyjazną okienkową dystrubucją linuxa jest ubuntu. Aby zainstalować system należy wejść na stronę ubuntu i pobrać obraz płyty iso z sytemem. Następnie trzeba wypalić obraz płyty specjalnym programem np. ultra iso lub systemowym narzędziem dostępnym w win 8. Teraz aby zainstalować system należy włożyć płytę do napędu CD i w biosie ustawić aby komputer uruchamiał najperw płytę. Jeżeli chcemy sprawdzić jak dany system będzie wyglądał na naszym komputerze to możemy uruchomić go bez instalacji w trybie live session.

Z płyty instalacyjnej Linuxa

Na maszynie wirtualnej

tak jak windowsa

To zależy od dystrybucji.

Wszystko zależy od dystrybucji linuxa. Jeśli mamy do czynienia z Ubuntu, Linux Mint, Debianem lub innym podobnym, to po prostu wkładamy CD do napędu lub pendriva do gniazda USB i uruchamiamy komputer. potem tylko wykonujemy polecenia instalatora.

Jeśli chcemy mieć więcej wpływu na nasz system możemy ręcznie przydzielić partycje. Wśród nich powinny się znaleźć m. in."/"(katalog główny), "/home"(katalog domowy), "/boot" (partycja do uruchamiania systemu) oraz swap (przyspiesza ona nasz system, powinno być jej dokładnie tyle co RAMu). Możemy jednak stworzyć tyle różnych partycji ile nam się podoba - na linuxie partycje działają troszeczkę inaczej niż w Windowsie i spełniają raczej funkcję niezależnych "dużych folderów". Jeśli nie masz doświadczenia możesz po prostu kliknąć opcję przydzielania automatycznego - instalator zrobi resztę.

W przypadku zaawansowanych systemów Linux jak np. Gentoo instalacja jest znacznie trudniejsza - wymaga ona m. in. znajomości obsługi wiersza poleceń. Dlatego przed wyborem dystrybucji przeczytaj o niej w internecie, na różnych forach, a gdy się zdecydujesz wgraj najpierw system na pendriva tworząc go w wersji Live, podłącz go do komputera i zobacz jak się będziesz czuł w nowym systemie. Zajmuje to ok. 5-10 minut, a dzięki temu unikniesz niepotrzebnych instalacji kilku dystrybucji pod rząd kończących się stwierdzeniem, ze to jednak nie to, czego szukasz.

W przypadku większości dystrybucji dla przeciętnego użytkownika pobieramy plik ISO i wypalamy płytę CD/DVD. Umieszczamy płytę w napędzie i restartujemy komputer. Po załadowaniu się instalatora dystrybucji Linuksa postępujemy wg. poleceń tegoż instalatora, bardzo uważając, kiedy instalator pyta o miejsce na dysku do zainstalowania (żeby nie skasować innego systemu, jeśli nam na tym nie zależy).
Nic trudnego.

Instalacja linuxa na laptopie przebiega obecnie równie bezproblemowo jak systemu windows. Polecam w tym względzie dystrybucję debian która posiada graficzny instalartor - nagrywamy go na płytę i postępujemy zgodnie z instrukcjami. Jedyne o czym należy pamiętać to iz linux potrzebuje nieprzydzielonego miejsca na dysku, nie da się go zainstalować na gotowej partycji. Miejsce to można utworzyć np windowsowskim programem, który działa z konsoli - diskpart.

Należy pobrać obraz ISO i wypalić (najlepiej) na płytę CD lub DVD
Następnie ustawić opcję uruchomienia komputera z płyty CD zamiast z dysku
Wybrać opcję instalacji systemu
Postępować zgodnie z instrukcjami

Najłatwiej zacząć od Ubuntu lub jego odmian, gdyż są stworzone szczególnie dla osób początkujących

Tak samo jak na pc.

Wystarczy włożyć płytkę do napędu.

Trzeba mić ustawiony priorytet bootowania dla cd roma

Aby zainstalowac linuxa na laptopie, musimy podjąć dokładnie te same kroki co na pc, najpierw wypalamy obraz .iso z dystrybucją, którą chcemy zainstalować na naszym sprzęcie. Możemy wypalić na cd lub na pendriva. Następnie należy upewnić się że w biosie mamy priorytet bootowania dla ustawiony na opcję cd. Wkładamy naszą płytkę lub pendriva do laptopa. Po ponownym uruchomieniu wykonujemy wszystkie czynności o które poprosi nas linux. Warto nadmienić iż, linux ubuntu oferuję opcje live cd - czyli odpalenie systemu z płyty bez instalacji dzięki temu możemy zobaczyć jak dana dystrybucja wygląda bez konieczności formatowania dysku.

Trzeba mieć odpowiednie partycje!

Obecnie najpopularniejszą dystrybucją linuxa jest ubuntu.

Jeśli instalujemy ubuntu to warto zainstalowac wersję LTS - long time support.

Mój ulubiony system to linux mint przejrzysty i miły w obsłudze !

Linux daje więcej możliwości niż windows, ale wymaga też więcej umiejętności od urzytkownika.

Na ubuntu wszystkie programy możemy sobie zainstalować z ubuntu software center

Wiele gmin zaoszczędziło sporo pieniędzy zamiast instalacji windowsa.

Warto wspierać firmy zajmujące się linuxem aby go dalej prężnie rozwijały.

na wielu uczelniach jest linux .

na początku musisz ściągnąć Linuxa a następnie go zainstalować i postępować zgodnie z instrukcją .

Wystarczy pobrać za darmo z internetu

Tak jak kazdy inny system.

Aby zainstalować system Linux na laptopie musimy mieć płytę z systemem, włożyć ją do napędu płyt CD i zainstalować zgodnie z instrukcjami.

Instalacja Linuxa nie różni się znacznie od instalacji systemów z rodziny Windows.

1. W pierwszej kolejności musimy wybrać dystrybucję Linuxa. Jest ich naprawdę dużo, więc warto poświęcić trochę czasu aby wybrać najlepszą dla nas.
2. Kiedy już wybraliśmy dystrybucję, musimy "zdobyć" system. Najlepiej pobrać obraz ISO ze strony produktu.
Możemy także kupić gotowoł płytę instalacyjną. Kiedy mamy płytę, przejdźmy do punktu 4.
3. Gdy mamy pobrany obraz ISO, musimy wybrać nośnik instalacyjny. Może to być płyta CD/DVD, pendrive lub dysk zewnętrzny. Najwygodniejszym sposobem jest utworzenie tzw. pendriva bootowalnego. Zrobimy to odpowiednim programem.
4. Kiedy mamy przygotowany nośnik instalacyjny, uruchamiamy ponownie komputer. Możemy, w zależności od BIOSu płyty głównej, przed załadowaniem systemu uruchomić bootmenu w którym wybieramy nośnik albo przechodzimy do BIOSu gdzie zmieniamy kolejność uruchamiania, aby nasza płyta lub pendrive była przed dyskiem twardym. Informacja o tym jak dostać się do BIOSu lub bootmenu znajduje się na ekranie komputera po jego włączeniu. Zwykle jest to któryś z klawiszy F1-F12 lub Delete.
5. Kiedy komputer uruchomi się z naszego nośnika, postępujemy zgodnie z kreatorem instalacji pamiętając o utworzeniu nowej partycji rozszerzonej, na której tworzymy trzy partycje dla Linuxa: root, home oraz swap.

Jako wieloletni użytkownik Ubuntu na swoim laptopie, pozwolę sobie odpowiedzieć na to pytanie. :)

Dodam tylko, że instalacja na laptopie nie różni się od instalacji na komputerze stacjonarnym. Należy natomiast mieć na uwadze poziom wsparcia dla Linuksa oferowany przez producenta sprzętu - pomimo iż problemy np. z modułami WiFi dotyczą już marginalnej części użytkowników, lepiej uzbroić się w odpowiednią wiedzę zawczasu.

Po pobraniu obrazu płyty instalacyjnej wybranej dystrybucji (tak określa się różne "wersje" Linuksa - np. Ubuntu, Mint, Debian, Arch) należy zdecydować, jaki nośnik posłuży do instalacji na wybranej maszynie. Najpopularniejsze to pamięci USB typu flash oraz płyty CD/DVD - ze względu na szybkość zapisu/odczytu polecam skorzystanie z tej pierwszej. Pro forma wspomnę tylko, że w celu użycia nośnika optycznego należy "wypalić" pobrany obraz na płycie wybranym programem umożliwiającym nagrywanie ISO na nośnik.

Do przygotowania nośnika instalacyjnego posłuży program unetbootin - jest on darmowy i można łatwo odnaleźć instalator w Internecie poprzez wpisanie nazwy do wyszukiwarki.

WAŻNE - przed rozpoczęciem instalacji należy upewnić się w kilku podstawowych kwestiach:

1. Czy nośnik posiada odpowiednią ilość pamięci, aby zmieścić plik z obrazem?
2. Czy nośnik posiada system plików FAT32? Jeśli nie, należy koniecznie sformatować go z użyciem tego systemu, w innym przypadku instalacja nie będzie możliwa!

W programie unetbootin należy wybrać pobrany obraz instalatora (plik ISO) oraz nośnik, na który ma zostać rozpakowany. Po chwili (długość zależy od wielkości instalacji, szybkości interfejsu USB oraz samego nośnika) wyświetli się komunikat, że rozpakowywanie zakończyło się sukcesem (ewentualne błędy wynikają na ogół z uszkodzonego pliku obrazu, należy go w tej sytuacji pobrać ponownie). Następnie należy ponownie uruchomić komputer, wejść w BIOS (zależnie od producenta komputera robi się to inaczej, z reguły poprzez klawisz "F2") i ustawić kolejność uruchamiania urządzeń (boot priority, bądź podobnie nazwana opcja) w taki sposób, aby jako pierwszy sprawdzany był nośnik USB.

Po zapisaniu ustawień i ponownym uruchomieniu komputera wyświetlana jest lista dostępnych działań, z której oczywiście wybieramy INSTALL.

Spowoduje to przejście do graficznego instalatora, w którym istnieje możliwość wyboru - czy nowy system ma zostać zainstalowany obok już funkcjonującego na danej maszynie, czy też instalacja ma zostać przeprowadzona zupełnie "na świeżo". Większość dystrybucji pozwala również samodzielnie dookreślić podział dysku na partycje, dobrze jest jednak pozostawić tę decyzję w rękach instalatora.

Po uzupełnieniu podstawowych informacji o koncie użytkownika, strefie czasowej itd. i zakończeniu instalacji pozostaje jedynie ponownie uruchomić komputer i korzystać z nowego, świeżo zainstalowanego systemu.

UWAGA: Warto, choć nie jest to konieczne i wybór pozostaje w kwestii użytkownika, zainstalować własnościowe sterowniki do układu graficznego, udostępniane przez producenta. Jest to pewien wyłom w kwestii otwartości oprogramowania, natomiast pozwala w pełni wykorzystać potencjał zainstalowanego w komputerze układu. W Ubuntu do takiej instalacji służy program "dodatkowe sterowniki" lub zakładka "dodatkowe sterowniki" w programie Oprogramowanie i aktualizacje. Istotne jest również doinstalowanie pełnej obsługi języka poprzez Ustawienia systemu/Języki - system automatycznie zapyta, czy doinstalować brakujące paczki po uruchomieniu tego programu.

W pierwszej kolejności musimy sobie odpowiedzieć na pytanie, czego oczekujemy od systemu i na jakie funkcjonalności najbardziej stawiamy. Dystrybucji Linuksa jest bardzo wiele, stąd konieczny będzie wpierw research, w poszukiwaniu tej właściwiej dla nas. Warto zapoznać się z wieloma środowiskami graficznymi, systemami pakietów i możliwościam. I dla początkujących znajdzie się wiele dystrybucji gotowych do użytku już po instalacji i pozwalających wykonać większość czynności za pomocą interfejsu graficznego, bez potrzeby używania terminala.

Zwykle aby zainstalować wybraną dystrybucję Linuksa, należy pobrać obraz iso ze strony jej producenta i wypalić go na płytę. W zależności od wielkości instalatora i ilości pakietów dostępnych na start podczas instalacji będzie to obraz CD lub DVD. W dzisiejszych czasach większość kompletnych dystrybucji stosuje już ten drugi nośnik. Po włożeniu nagranej płyty do napędu, uruchamiamy komputer ponownie, wybierając opcję uruchomienia z płyty za pomocą boot menu (stosowny klawisz do jego uruchomienia zwykle wyświetlony jest tuż po uruchomieniu komputera). Możliwe jest również ustawienie kolejności bootowania w BIOS. Po chwili nasza płyta uruchomi się. W zależności od dystrybucji może być to od razu instalator, prowadzący nas przez cały proces instalacji krok po kroku lub tzw. Live CD/DVD, czyli wersja systemu uruchamiana z płyty. W drugim przypadku ikona instalatora zwykle znajduje się na pulpicie uruchomionego systemu.

Po uruchomieniu instalatora rozpoczni się kreator procesu instalacji. W kolejnych krokach ustawiać będziemy przede wszystkim partycjonowanie dysku pod nowy system oraz ustawienia regionalne i językowe. Bardzo ważnym elementem jest wspomniane partycjonowanie, gdyż od tego zależy, jak poszczególne katalogi naszego systemu będą na dysku rozłożone. Zdecydowanie zaleca się samodzielne skonfigurowanie partycji niż stosowanie standardowych ustawień proponowanych przez system. W "przyjaznych" dystrybucjach, przystępnych również dla początkujących użytkowników, nierzadko system domyślnie tworzy tylko jedną partycję, na której instaluje całość. Takie rozwiązanie nie jest zbyt optymalne, gdyż w przypadku awarii naszego systemu i konieczności jego reinstalacji/formatu partycji, stracimy całość, łącznie z danymi.

Na początek zalecałbym stworzenie trzech partycji - na system, dane oraz SWAP (pamięć wirtualną). Oczywiściw w przypadku posiadania już innego systemu (np. Windows) i chęci instalacji Linuksa obok niego, należy spartycjonować pozostałe na dysku miejsce, bądź zmniejszyć partycje dotychczas używaną na dane w celu jego zwolnienia (nie ruszając partycji systemowej Windows). Ważne jest, by na dysku wpierw był zainstalowany system Windows, dopiero potem instalujemy Linuksa. Menedżer uruchamiania Linux (zwyke GRUB) wszystko automatycznie ustawi i zapewni możliwość wyboru systemu podczas uruchamiania komputera. Po wybraniu opcji manualnego stworzenia partycji odpowiednio dzielimy wolną przestrzeń dysku. W przypadku większości dystrybucji ilość około 20-30 GB miejsca jest w zupełności wystarczająca na system i aplikacje, natomiast SWAP to już kwestia indywidualnych potrzeb i wielkości posiadanej pamięci RAM. Zwykle około 2 GB powinno być wystarczające. Partycja systemowa powinna być typu primary, natomiast dwie pozostałe to partycje logiczne (logical). Ważne jest również, aby dla partycji ustawić odpowiedni punkt montowana ich w systemie. Jest to tak naprawdę katalog, pod jakim system podmontuje daną partycję. Dla partycji systemowej ustawamy punkt montowania "/", dla partycji na dane (partycji użytkownika) punkt montowania "/home", natomiast trzeciej partycji przypisujemy typ SWAP. Kolejnym ważnym elementem jest system plików, na jaki sformatujemy nasze partycje. Dziś zalecanym i stosowanym domyślnie przez nowoczesne dystrybucje jest system plików EXT4. Tak więc dla partycji zamontowanych jako "/" i "/home" ustawiamy EXT4.

Kiedy ustawianie partycji mamy już za sobą, w kolejnym kroku rozpocznie się instalacja systemu. Dobrze, gdy już w tym momencie posiadamy połączenie z internetem, gdyż wówczas instalator może automatycznie zaktualizować część pakietów i składników systemu. W przypadku przewodowego połączenia sieciowego nie powinno być problemu, natomiast dla niektórych kart wifi mogą być potrzebne dodatkowe sterowniki.

Gdy system zainstaluje i/lub zaktualizuje wszystkie niezbędne pakiety, pojawią się ustawienia dotyczące daty/godziny, języka oraz preferowanego układu klawiatury. Następnie ustalimy swoją nazwę użytkownika oraz hasło. W zależności od dystrybucji konieczne będzie również ustalenia osobnego hasła dla administratora, tzw. użytkownika root. W niektórych, bardziej przyjaznych dystrybucjach możliwe jest wykonywanie zadań wymagających uprawnień administratora po podaniu hasła swojego użytkownika, który ma przypisane odpowiednie prawa (domyślnie to użytkownik tworzony w procesie instalacji).

Gdy ustawimy wszystkie niezbędne opcje systemu i kreator zakończy pracę, możemy zrestartować komputer. Jeżeli wszystko poszło zgodnie z planem, po zabootowaniu go z dysku naszym oczom powinien ukazać się menedżer uruchamiania GRUB, wyświetlający listę systemów możliwych do odpalenia. Jeżeli na naszym dysku zainstalowaliśmy jedynie Linuksa, powinien on uruchomić się automatycznie. W zależności od wybranej dystrybucji powita nas tekstowy lub graficzny panel logowania, gdze wprowadzamy swoją nazwę użytkownika oraz hasło i voila! Jesteśmy zalogowani do naszego Linuksa.

Tak samo jak Windowsa w przypadku wersji typu; Ubuntu, ustawiamy bootowanie z płyty i instalujemy lub można za pomocą programów ISO na Win. Ściągnąć odpowiedni system Linux i zainstalować stosując się do kroków podanych podczas instalacji.

i tyle w temacie

Przygotowujemy Pendriva i za pomocą programu np. UltraISO tworzymy bootowalny pendrive wraz z instalką Linuxa. Następnie ustawiamy bootowanie z nośnika USB.